Er komt al dadelijk hoog bezoek in de Brusselse Botanique voor de start van het nieuwe zaalconcert seizoen dit najaar. Niemand minder dan Buck Meek, samen met James Krivchenia en Max Oleartchic, één van de drie rechterhanden van Adrianne Lenker’s  briljant indie-folk en rock collectief Big Thief, komt ons opwarmen met zijn nieuw, alom geprezen solo album “Haunted Mountain”. Dat de gezellige Rotonde zaal al dadelijk goed gevuld zou zijn, was geen verrassing, gezien de immense populariteit van Big Thief, waar Buck Meek als gitarist zijn eigen stempel drukt op de band en een waardevolle pion is van deze familie, maar de appreciatie voor zijn nieuwe album, waar de nummers live nog meer tot hun recht komen door een fantastische begeleidingsband, is zeker zo groot. Het werd dan ook een fantastische avond met als kers op de taart een onverwachte verschijning van wel een very special guest, de in België residerende schrijver-poëet en singersongwriter Tucker Zimmerman. De Big Thief familie is gek van deze 82 jarige legendarische artiest, die ook al meerdere malen bij optredens van Big Thief zijn opwachting maakte en de liefde is wederzijds, zoveel is duidelijk. 

Met “Haunted Mountain” is de uit Wimberly, Texas afkomstige Buck Meek aan zijn derde studioalbum toe. Buck is een telg van het Berklee College of Music en liep in Boston Adrianne Lenker tegen het lijf, waarmee hij samen het podium deelde en twee EP’s opnam, vooraleer hij zelf aan zijn eerste solo EP begon. Hoewel zijn onmisbare bijdrage bij Big Thief centraal staat en de band met vijf viersterren albums op zes jaar tijd veel van zijn tijd opeisen, weet hij zelf ook nog drie albums op te nemen. “Haunted Mountain” is een album vol love songs geworden, met een filosofische kijk op de liefde en verhalen die zich in Buck’s fantasie afspelen. De songs werden in alle rust geschreven in de prachtige omgeving  van de berglandschappen en kregen tegenover het low key klinkend “Two Saviors” meer instrumentale inbreng van een band, een gegeven dat ze vanavond ook waarmaken. 

Het is Germaine Dunes, de Nederlandse liefde op het eerste gezicht, waaraan Buck Meek een paar jaar geleden zijn hart verloor, die voor hem mocht openen met een set vol teder getokkelde songs uit haar debuutalbum “Midnight Game”. Haar breekbare folksongs en zweverige engelenstem zoals het titelnummer spreken aan, maar helaas laat haar gitaarspel te wensen over en is ze regelmatig het noorden kwijt op haar gitaarhals. De songs staan er echter wel, dus met wat meer instrumentale oefening is het zeker iemand om in de gaten te houden.

Buck Meek heeft er met een vierkoppige band alles aan gedaan om er een fantastische avond van te maken en dat wordt het ook. Meek voelt zich duidelijk op zijn gemak met deze backup en kan zich nu volledig concentreren op zijn zang en wat ritmegitaar. Het is de fantastische Adam Brisbin op gitaar die het solowerk van Meek bij Big Thief voor zijn rekening neemt, in een vergelijkbare stijl, aangevuld met heerlijke, steeds subtiele pedalsteel accenten van Mat Davidson, tevens de producer van het album. Wie pedal zegt, zegt country music, maar noem het vanavond eervolle americana in een heerlijke mix van folk en alt-country. Buck Meek’s fluweelzachte stem heeft wel die typische, jodel achtige knik in zijn stem die hij dadelijk tentoon spreidt in de romantisch op walsende wolkjes drijvende opener “Pareidolia”, uit zijn vorige album “Two Saviors”. De inbreng op gitaar van Brisbin tilt elke song naar een hoger niveau en de roestige klanken die hij uit zijn Telecaster weet te puren bezorgen ons regelmatig kippenvel, zeker in duel met de pedal steel van Davidson, die een ritmisch stuwend nummer als “Second Sight” doorprikt met speelse noten. “Love Is All I Need” zingt de band knap harmonisch in koor en ook in een stomende versie van het country rockende “Haunted Mountain” schreeuwt Buck Meek zijn liefde uit, ditmaal voor de bergen en de prachtige natuur in de Sierras de los Mansos. Weerom gaat het over liefde in een prachtig verhalende country ballade  “Where You’re Coming From” dat ontploft in het refrein met grommend gitaarwerk in Neil Young stijl. Bijna melig verliefd klinkt het op akoestische gitaar gedpeelde “I Didn’t Know You” waar je de vlinders zo door Buck Meek’s buik voelt dartelen, weer maar eens prachtig opgeluisterd met gitaar en pedalsteel riedels van het geniale duo Brisbin - Davidson. Het droeve verhaal van een aan drugs verslaafd meisje krijgt een zacht drafje op snaredrum mee 

Bijna de helft van de songs van het nieuwe album werden samen geschreven met Jolie Holland, zo ook het warme “Lagrimas”, waar je de warme Texaanse woestijnwind door je haren voelt blazen. Verstillend, met prachtige harmonische stemmen klinkt “Secret Side”, met een Buck Meek die hopeloos verliefd en vol bewondering toch moet vaststellen dat hij zijn geliefde toch nooit echt zal kunnen doorgronden. De verrassing van de avond komt er echter aan in de bis, wanneer Buck Meek de legendarische Tucker Zimmerman aankondigt, die maar al te graag een paar nummers voor zijn rekening neemt. Eens de man op het podium zit, zie je gewoon dat dit zijn habitat is en verbaast hij jong en oud met zijn onverslijtbare stem en gitaarspel op de brede hals van een twelve string. Zijn country walsende “Cowboys Goodbeye” rolt dan ook de loper uit voor een denderend einde in Buck Meek’s “Cyclades”, aangespoord door vurig gitaarwerk van Adam Brisbin en een ganse zaal die het refrein “There’s too many stories to remember” enthousiast  meezingt, een perfecte afsluiter voor een heerlijk alt-country avondje, dat we niet snel zullen vergeten.

Yvo Zels           

Foto's Yvo Zels